Verhaert Space is gevestigd in het Oost-Vlaamse Kruibeke en ontwikkelt wetenschappelijke experimenten en onderdelen voor ruimtevaarttoepassingen. Daarnaast is dit Belgisch bedrijf ook als Systeem Integrator actief als ontwikkelaar van microsatellieten in opdracht van het Europese ruimtevaartagentschap ESA. Sinds 1988 is Verhaert Space betrokken bij de realisatie van experimenten die de ruimte in gingen aan boord van Amerikaanse ruimteveren of Europese kunstmanen en sinds enkele jaren is dit Belgische bedrijf ook een belangrijke partner in het ISS ruimtestation programma. In 2005 maakte het bedrijf, dat toen door het leven ging onder de naam Verhaert Design & Development NV, bekend dat 90% van zijn aandelen in handen kwamen van het Britse QinetiQ, dat de grootste Europese organisatie is voor wetenschap en techniek. De maatschappelijke zetel kreeg hierna de naam Verhaert Space en door de samenwerking met QinetiQ wil dit Belgisch bedrijf een steeds grotere rol gaan spelen op de markt van kleine en goedkope satellieten.
Overzicht bijdrage belangrijkste ruimtevaartprojecten:
Columbus module
Op 11 februari 2008 werd het Europese Columbus ruimtelabo vastgehecht aan het ISS ruimtestation. Hierdoor heeft Europa nu permanent een wetenschappelijke onderzoeksstation in een baan om de aarde waarin Europese astronauten tal van experimenten zullen uitvoeren. De 4,5 meter lange cilindervormige module biedt plaats aan 10 zogenaamde Payload Racks waarin verschillende miniatuur laboratoria in onder gebracht worden. Verhaert Space speelde een belangrijke rol bij de bouw van enkele van deze laboratoria dankzij de lange ervaring die het bedrijf bezit op vlak van complexe instrumenten en ruimtesystemen. Met de steun van de Belgische Federale Diensten Wetenschapsbeleid werkte Verhaert Space mee aan de realisatie van het Fluid Science Laboratory, het BIOLAB, de European Drawer Rack (EDR), het Modular Cultivation System (MCS) en de Microgravity Science Glovebox (MSG).
PROBA-1
PROBA staat voor “Project for On Board Autonomy” en Verhaert Space werd door de ESA geselecteerd als hoofdcontractor voor de ontwikkeling en bouw van deze eerste in België gebouwde kunstmaan. In 1998 nam Verhaert Space de uitdaging aan om deze microsatelliet te ontwikkelen. Hiervoor werkte het bedrijf ook samen met andere spelers uit de Belgische ruimtevaartindustrie zoals Spacebel, SAS en OIP. Op 22 oktober 2001 werd PROBA-1 probleemloos in een lage baan om de aarde gebracht door middel van een Indiase PSLV raket van op de Sriharikota lanceerbasis in India. Zeven jaar later (oktober 2008) blijkt deze kunstmaan nog steeds optimaal te functioneren. PROBA-1 levert prachtige beelden van onze planeet met een resolutie van 8 meter en biedt wetenschappers ook gegevens over stofdeeltjes en straling rondom de satelliet. Elke dag draait PROBA-1 14 maal rondom onze planeet. De belangrijkste opdracht van deze microsatelliet is het demonstreren van een autonome kunstmaan die perfect functioneert zonder enige tussenkomst van de mens. Wetenschappers kunnen hierdoor orders geven aan de satelliet via het internet. Dankzij de geslaagde autonome werking beschouwt de ESA de missie van haar eerste microsatelliet dan ook als een groot succes.
PROBA-2
Na het succes van de eerste PROBA-1 microsatelliet kondigde Verhaert Space samen met de ESA in 2004 de bouw aan van de PROBA-2 kunstmaan. Deze nieuwe Belgische satelliet zal nog innovatiever zijn dan zijn voorganger en zal uitgerust worden met instrumenten die onze zon moeten bestuderen. PROBA-2 heeft een gewicht hebben van 120 kilogram en beschikt over twee instrumenten die eveneens in België ontwikkeld werden. Verhaert Space was bij dit project ondermeer verantwoordelijk voor de ontwikkeling van de on-board computer (Advanced Data & Power Management System) die een rekencapaciteit heeft die 10 maal groter is dan bij zijn voorganger. Dit heeft geleidt tot de ontwikkeling van één van de krachtigste computers voor kleine ruimtetuigen. Daarnaast heeft Verhaert Space ook gewerkt aan de conceptuele kant van het project.
Foton
Op 14 september 2007 ging van op de Baikonur lanceerbasis in Kazakstan de Russische onbemande Foton M3 capsule de ruimte in. Sinds 1985 lanceert Rusland dergelijke capsules waarvan het ontwerp gebaseerd is op de Vostok capsule waarmee Yuri Gagarin in 1961 als eerste mens de ruimte in ging. Deze Foton M3 capsule verbleef zoals gepland 12 dagen in een lage baan om de aarde waarna een terugkeercapsule op 26 september landde in Noord-Kazakstan. Het Europese ruimtevaartagentschap ESA maakt sinds 1991 gebruik van deze Russische onbemande capsules om wetenschappelijke experimenten uit te voeren in de ruimte. Sinds de eerste missies waar Europa bij betrokken was participeerde Verhaert Space mee in deze projecten. Zo was dit Belgisch bedrijf betrokken bij de realisatie van de BIOBOX die in 1992, 2002 en 2005 al eens de ruimte in ging en ontwikkelde Verhaert Space ook het Fluidpac. De ervaring die Verhaert Space opbouwde uit deze Foton projecten zorgde ervoor dat het bedrijf opnieuw enkele van 14 ESA instrumenten mocht ontwikkelen tijdens de Foton M2 missie. Zo werkte Verhaert Space mee aan de ontwikkeling van het GRADFLEX experiment en had het bedrijf de leiding over de realisatie van de FREQBONE en SCCO experimenten.
