Tot op heden is er nog geen enkele satelliet die vanuit de ruimte specifiek onderzoek voert naar vochtigheid of zoutgehaltes op onze planeet. SMOS maakt deel uit van ESA's Living Planet Programme en heeft een minimale levensduur van drie jaar. Net als bij vele andere Europese ruimtevaartprojecten speelt België ook in dit project een niet onbelangrijke rol. Zo leverden enkele Belgische ruimtevaartbedrijven een belangrijke bijdrage tot de SMOS 'watersatelliet'.
Twee bedrijven leveren belangrijke bijdrage
Het in 1988 opgerichte Belgische software engineering bedrijf Spacebel was in het kader van ESA's SMOS project verantwoordelijk voor de ontwikkeling van de operationele simulator van de kunstmaan. Deze simulator is een soort van interactief elektronisch portret van de satelliet waarmee operatoren en andere mensen kunnen leren hoe ze SMOS moeten bedienen. Mensen die met SMOS moeten werken kregen hiervoor een speciale opleiding aan de hand van de simulator van Spacebel zodat dit ruimtetuig optimaal kan gebruikt worden. Gedurende 18 maanden hebben gemiddeld twee ingenieurs van Spacebel aan dit project gewerkt. De Belgische vestiging van het Europese ruimtevaartbedrijf Thales Alenia Space nabij Charleroi was verantwoordelijk voor het elektronische hart van de satelliet. Daarnaast ontwikkelde men bij Thales Alenia Space ETCA ook nog enkele andere belangrijke onderdelen die ondermeer instaan voor de zonnepanelen en de dataverwerking van de kunstmaan.
