Bemande ruimtevaart

Paul Van Hoeydonck werd op 8 oktober 1925 geboren in Antwerpen en raakte als Belg wereldberoemd binnen de ruimtevaart door zijn ontwerp van het “Fallen Astronaut” beeld. Net voor de Amerikaanse Apollo 15 astronauten op 2 augustus 1971 het maanoppervlak terug zouden verlaten liet astronaut David Scott een gedenkplaat en aluminium beeldje achter op de maan ter nagedachtenis van de Amerikaanse en Russische ruimtevaarders die tot dan hun leven gegeven hadden voor de verkenning van de ruimte.

De Duitse ruimtevaarder Thomas Reiter ging op 4 juli 2006 voor de tweede maal de ruimte in. Hij maakte deel uit van de STS-121 bemanning waarna hij achterbleef in het internationale ruimtestation ISS en er deel ging uitmaken van de ISS Expedition 13 en 14 crews. De missie van Thomas Reiter aan boord van het ISS kreeg de naam Astrolab en was de eerste Europese langdurige ruimtemissie aan boord van het ISS.

De Spaanse ruimtevaarder Pedro Duque werd op 18 oktober 2003 gelanceerd vanop de Bajkonoer lanceerbasis richting internationale ruimtestation ISS. Voor deze Spaanse ruimtevaarder was dit al zijn tweede ruimtereis nadat hij in oktober 1998 al eens deel uitmaakte van een Space Shuttle bemanning tijdens de STS-95 missie. Hij was de eerste Europeaan die het ruimtestation bezocht na Frank De Winne.

Op 30 oktober 2002 vertrok Frank De Winne vanop de Bajkonoer lanceerbasis in Kazachstan richting ISS ruimtestation. Dit was de eerste ruimtevlucht voor de ervaren Belgische gevechtspiloot die sinds 2000 deel uitmaakt van het ESA astronautenkorps. Tijdens zijn reis naar het ISS had De Winne de functie van boordingenieur maar eenmaal aangekomen bij het ruimtestation werkte hij hard als onderzoeker om de vele experimenten met succes te kunnen uitvoeren.

André Kuipers vertrok op 19 april 2004 vanop de Bajkonoer lanceerbasis richting het internationale ruimtestation ISS. Meer dan achttien jaar na de ruimtereis van Wubbo Ockels had Nederland opnieuw een ruimtevaarder. De ruimtemissie van André Kuipers kreeg de naam DELTA wat staat voor 'Dutch Expedition for Life science, Technology and Atmospheric research'.

De Belg Vladmir Pletser mag dan al geen echte ruimtevaarder zijn toch verbleef de man in zijn hele leven al meer dan 27 uur in een gewichtloze omgeving. Pletser maakte in totaal al meer dan 5 000 paraboolvluchten waardoor hij dan ook een echte paraboolveteraan mag genoemd worden. Tijdens dergelijke vluchten verblijft alles wat zich in, een hiervoor aangepast vliegtuig bevindt, gedurende korte tijd in gewichtloosheid.

In maart 2004 kon ruimtevaartkenner en leerkracht Nicky De Munster deelnemen aan de 36ste ESA paraboolcampagne met een Airbus A300 te Bordeaux. Hij fungeerde er als proefpersoon voor  het Cardiocog experiment van professor André Aubert van KU Leuven.

Het Koninklijk Belgisch Instituut voor Natuurwetenschappen (KBIN) in Brussel beschikt over een mineralogische verzameling met duizenden specimens die afkomstig zijn van over de hele wereld. Enkele brokjes zijn echter niet afkomstig van onze planeet. Zo bezit het KBIN vier brokjes maanstof en één staal basalt die afkomstig zijn van de maan.

Op 28 november 1983 werd van op het Amerikaanse Kennedy Space Center het ruimteveer Columbia voor een zesde maal gelanceerd. Tijdens deze STS-9 ruimtemissie bevond zich in het laadruim van het ruimteveer voor het eerst de Europese Spacelab module die dienst deed als ruimtelaboratorium en ontwikkeld werd om de mogelijkheden uit te testen van wetenschappelijk onderzoek in een baan om de aarde.

De naam André Aubert is voor veel Belgen wellicht onbekend maar toch is deze man bij veel Europese en internationale ruimtevaarders goed gekend. André Aubert is professor aan het Laboratorium voor Experimentele Cardiologie van de K.U.Leuven campus Gasthuisberg en heeft samen met zijn collega dr. Bart Verheyden al heel wat kennis vergaart op vlak van onderzoek naar de gevolgen van gewichtloosheid op het menselijk lichaam.