Frank De Winne werd op 25 april 1961 geboren nabij Gent (Ledeberg) en werd in 2002 de tweede Belg in de ruimte. Net als de eerste Belgische ruimtevaarder Dirk Frimout werd Frank De Winne na zijn ruimteavontuur verheven in de Belgische adelstand en maakt hij sinds officieel 2000 deel uit van het ESA astronautenkorps. Na zijn eerste ruimtemissie in 2002 keerde Frank De Winne in 2009 een tweede maal naar het internationale ruimtestation ISS waar hij er maar liefst zes maanden lang verbleef en er als eerste Europeaan gezagvoerder van werd.
Naast zijn carrière als ruimtevaarder bleek Frank De Winne ook een uitmuntend gevechtspiloot te zijn en behaalde hij tijdens zijn militaire loopbaan ondermeer als eerste niet-Amerikaan de Joe Bill Dryden Semper Viper Award. In totaal heeft Frank De Winne meer dan 2.300 vlieguren op zijn naam staan met F-16, Tornado, Mirage en Jaguar gevechtsvliegtuigen. Naast zijn voorzitterschap van de Belgian Armed Forces Flying Personnel Association ontving De Winne in 2003 een eredoctoraat aan de Universiteit van Hasselt. Op 27 mei 2009 vertrok Frank De Winne voor een tweede maal naar het internationaal ruimtestation ISS. Tijdens zijn tweede verblijf in de ruimte verblijft De Winne 188 dagen aan boord van het ISS en wordt hij de eerste Europese gezagvoerder van het ruimtestation.
Opleiding en carrière
In 1979 studeerde De Winne af aan de Koninklijke Kadettenschool in Lier en vijf jaar later behaalde hij de diploma’s telecommunicatie en burgerlijk ingenieur polytechnicus aan de Koninklijke Militaire School van Brussel. De Winne startte aan de Elementaire Vliegschool in Goetsenhoven zijn vliegopleiding en nadat hij met de Mirage 5 gevechtsvliegtuig had leren vliegen, werd hij in 1989 gedetacheerd bij het bedrijf SAGEM in Parijs waar hij meewerkte aan de verbetering van de Mirage vliegtuigen. In 1991 voltooide Frank De Winne de Elementaire Vliegschool waar hij een grote onderscheiding kreeg. Een jaar later behaalde De Winne zijn brevet van testpiloot aan de Test Pilot School in Boscombe Down (Verenigd Koninkrijk) en in december 1992 werd hij door de Belgische luchtmacht aangesteld als testpiloot.
Tussen januari 1994 en april 1995 was de thuisbasis van De Winne de 1st Fighter Wing in Bevekom waar hij verantwoordelijk was voor de vluchtveiligheid en van 1995 tot 1996 maakte hij ook deel uit als senior testpiloot van de European Participating Air Forces op de Edwards Air Force Base in Californië. Frank De Winne ontving als eerste niet-Amerikaan de Joe Bill Dryden Semper Viper Award nadat hij er in geslaagd was een F-16 die ernstige problemen had veilig aan de grond te zetten. In augustus 1998 werd Frank De Winne commandant van het 349ste Smaldeel in Kleine-Brogel en tijdens de NAVO operatie Allied Force in de Balkan in 1999 was hij commandant van de Belgisch-Nederlandse Deployable Air Task Force. Naar aanleiding van deze NAVO operatie werd De Winne opgenomen als Officier in de Orde van Oranje-Nassau.
In 1998 werd Frank De Winne geselecteerd tot ruimtevaarder bij het Europese ruimtevaartagentschap ESA en in januari 2000 werd hij officieel opgenomen in het Europese astronautenkorps. Nadat hij in augustus 2001 startte met zijn opleiding tot astronaut ging De Winne op 30 oktober 2002 als tweede Belg de ruimte in. Na zijn geslaagde eerste ruimteavontuur verhief de Belgische Koning Abert II De Winne op 20 december 2006 in de adelstand tot burggraaf. Frank De Winne bleef na zijn ruimtemissie deel uitmaken van het ESA astronautenkorps en begin 2008 was hij reserve astronaut voor de Franse ruimtevaarder Léopold Eyharts die op 16 februari de ruimte in ging tijdens de STS-123 Space Shuttle missie. Op 20 september 2007 maakte het Europese ruimtevaartagentschap bekend dat Frank De Winne geselecteerd was voor een langdurige missie in het ISS ruimtestation.
De Soyuz TMA-1 ruimtevlucht
Nadat Frank De Winne geselecteerd werd om deel uit te maken van de Soyuz TMA-1 bemanning, startte hij 2001 zijn opleiding tot astronaut aan het Yuri Gagarin Cosmonauts Training Center nabij Moskou. De Winne had de functie van boordwerktuigkundige aan boord van de Soyuz TMA-1 ruimtecapsule en dit zou de eerste maal zijn dat het gemoderniseerde Soyuz TMA ruimtetuig zou gelanceerd worden. Uiteindelijk werd Frank De Winne samen met Sergei Zaljotin en Yuri Lonchakov op 30 oktober 2002 probleemloos gelanceerd vanop de Baikonur lanceerbasis in Kazakstan waarna de bemanning begon aan hun reis naar het ISS ruimtestation. Eenmaal aangekomen bij het ISS voerde De Winne 23 wetenschappelijke experimenten uit op vlak van osteoporose, kristallisatie, verbrandingssynthese, cardiovasculair en neurosensorisch onderzoek. Deze experimenten werden uitgevoerd in het kader van Belgische OdISSea programma. In totaal verbleef de tweede Belgische ruimtevaarder 8 dagen aan boord van het ISS.
Tijdens zijn verblijf in het ISS had de Belgische ruimtevaarder ook het genoegen om deel te kunnen nemen aan de herdenking van de tweede verjaardag van het begin van de permanente bemanning in het internationaal ruimtestation. Op 10 november 2002 keerde De Winne samen met Zaljotin en Lonchakov terug naar de aarde met de Soyuz TM-34 ruimtecapsule die een zachte landing maakte nabij de stad Arkalyk in Kazakstan. Frank De Winne werd meteen na zijn landing omhelsd door de Belgische kroonprins Filip.
De Soyuz TMA-15 en de OasISS missie
Nadat eind 2007 werd bekend gemaakt dat Frank De Winne door de ESA geselecteerd werd om gedurende zes maanden lang te werken en te leven aan boord van het ISS ruimtestation, begon de Belgische ruimtevaarder meteen met zijn training voor deze missie. Deze tweede langdurige Europese ISS ruimtemissie kreeg de naam OasISS en verwijst naar onze blauwe planeet als oase in de ruimte. Aangezien Frank De Winne ook Goodwill Ambassador is van UNICEF verwijst OasISS ook naar water waar in bepaalde delen van de wereld een ernstig tekort van is. Op woensdag 27 mei 2009 vertrok De Winne uiteindelijk voor een tweede maal naar het ISS. De lancering verliep vlekkeloos en werd in Kazakstan bijgewoond door ondermeer prins Filip, de ministers Laruelle en De Crem en familieleden en vrienden van de Belgische ruimtevaarder. Naast Frank De Winne bevonden zich aan boord van de Soyuz TMA-15 ruimtecapsule ook nog de Russische kosmonaut Roman Romanenko en Canadese ruimtevaarder Robert Thirsk. Tijdens het verblijf van De Winne aan boord van het ISS was het ruimtestation voor de eerste maal door zes ruimtevaarders langdurig bemand. Frank De Winne kreeg tijdens zijn tweede verblijf aan boord van het ISS drie maal het bezoek van een Amerikaans ruimteveer en speelde een belangrijke rol toen de eerste Japanse HTV cargomodule op 17 september 2009 moest vastgehecht worden aan het ISS. De Winne werd op het einde van zijn missie op 9 oktober 2009 de eerste Europese gezagvoerder van het internationaal ruimtestation ISS. Als gezagvoerder was de Belgische ruimtevaarder verantwoordelijk voor de experimenten, het ruimtestation, de bemanning en de veiligheid. Uiteindelijk nam de Amerikaanse astronaut Jeffrey Williams op 24 november 2009 het bevel van De Winne over. Samen met Robert Thirsk en Roman Romanenko keerde Frank De Winne op 1 december 2009 terug naar de Aarde met hun Soyuz TMA-15 ruimtecapsule.
- Klik hier voor het Soyuz TMA-15 / ISS Expedition 20 fotodagboek!
- Klik hier voor het Belgium in Space YouTube kanaal!
